Nakręcana dziewczyna

Ocena poszła do góry o jeden za ukazanie odległej i innej (dla mnie Europejczyka)perspektywy życia codziennego krajów środkowo-wschodniej Azji.

Autor prezentuje ciekawą wizję świata po wyczerpaniu złóż ropy naftowej.

Największy zarzut jaki mam do książki to nierówne tempo czyli przez pierwsze 4/5 książki akcja toczy się powoli by na ostatnich stu stronach przyśpieszyć do niebezpiecznej prędkości. Jak dla mnie za mało było tytułowej nakręcanej dziewczyny.

Bardziej urzekł mnie wykreowany świat niż fabuła.

Ocena poszła do góry o jeden za ukazanie odległej i innej (dla mnie Europejczyka)perspektywy życia codziennego krajów środkowo-wschodniej Azji.

Autor prezentuje ciekawą wizję świata po wyczerpaniu złóż ropy naftowej.

Największy zarzut jaki mam do książki to nierówne tempo czyli przez pierwsze 4/5 książki akcja toczy się powoli by na ostatnich stu stronach przyśpieszyć do...

Dawkowałem sobie opowiadania, żeby doĵsć do tytułowego finałowego i tam ugrzązłem. I nie dałem rady skończyć. Ogólnie pomysły bardzo oryginalne, działające mocno na wyobraźnię i mające swój klimat.

Dawkowałem sobie opowiadania, żeby doĵsć do tytułowego finałowego i tam ugrzązłem. I nie dałem rady skończyć. Ogólnie pomysły bardzo oryginalne, działające mocno na wyobraźnię i mające swój klimat.

Mocne. Oczywiście mi brakuje treści. Można by napisać 3000 stron . Wiem, że powstały jeszcze 2 pełne książki zakotwiczone w uniwersum zatopionych miast ale to już inne historie. W każdym razie - trzeba to przeczytać.

Mocne. Oczywiście mi brakuje treści. Można by napisać 3000 stron . Wiem, że powstały jeszcze 2 pełne książki zakotwiczone w uniwersum zatopionych miast ale to już inne historie. W każdym razie - trzeba to przeczytać.

Tak katastrofa świat umiera ludzkość sama się wyniszcza eh... no tak będzie nad człowiek co to przetrwa. Podobna do jednej książki co nie pamiętam jak się nazywała. Niby się dużo dzieje ale jak by nic nie dzieje :P. W książce brakuje w którymś wątku kopa w działaniach żeby nas to chwyciło za serce. :P

Tak katastrofa świat umiera ludzkość sama się wyniszcza eh... no tak będzie nad człowiek co to przetrwa. Podobna do jednej książki co nie pamiętam jak się nazywała. Niby się dużo dzieje ale jak by nic nie dzieje :P. W książce brakuje w którymś wątku kopa w działaniach żeby nas to chwyciło za serce. :P

Poddałem się po 1/3. Warsztat autora na wysokim poziomie, ale tutaj wg mnie mamy przypadek przerostu formy nad treścią. Zamiast pchać fabułę do przodu, twórca serwuje czytelnikowi barwne opisy w zasadzie wszystkiego. Szukam w książkach rozrywki, a tu przysypiałem.

Poddałem się po 1/3. Warsztat autora na wysokim poziomie, ale tutaj wg mnie mamy przypadek przerostu formy nad treścią. Zamiast pchać fabułę do przodu, twórca serwuje czytelnikowi barwne opisy w zasadzie wszystkiego. Szukam w książkach rozrywki, a tu przysypiałem.

Długo nie mogłem się przemóc i męczyłem się strasznie przez pierwsze kilkadziesiąt stron, ale potem "wsiąkłem". Świetna powieść i wizja przyszłości z pogranicza eko-postapo, cyberpunk'a, s-f. Uroku dodaje jej samo umiejscowienie akcji w egzotycznej Tajlandii. Nie rozumiem do końca zachwytów bijących po oczach z okładki i szeregu najważniejszych nagród jakie zdobyła w 2010 roku ( może nie wyszło nic lepszego?),ale to kawałek solidnej historii, z którą warto się zaznajomić.

Długo nie mogłem się przemóc i męczyłem się strasznie przez pierwsze kilkadziesiąt stron, ale potem "wsiąkłem". Świetna powieść i wizja przyszłości z pogranicza eko-postapo, cyberpunk'a, s-f. Uroku dodaje jej samo umiejscowienie akcji w egzotycznej Tajlandii. Nie rozumiem do końca zachwytów bijących po oczach z okładki i szeregu najważniejszych nagród jakie zdobyła w 2010...

Ciekawa koncepcja egzotycznej dla Europejczyka przyszłości - cała historia dzieje się w Tajlandii. Liczba nagród które zgarnęła "Nakręcana Dziewczyna" wiele obiecuje ale ostatecznie chyba troszkę mnie rozczarowała. Były fragmenty gdzie przez wiele stron książka mi się dłużyła by nagle pod koniec przyspieszyć, kilka niepotrzebnych wątków i postaci nic nie wnoszących.

Ciekawa koncepcja egzotycznej dla Europejczyka przyszłości - cała historia dzieje się w Tajlandii. Liczba nagród które zgarnęła "Nakręcana Dziewczyna" wiele obiecuje ale ostatecznie chyba troszkę mnie rozczarowała. Były fragmenty gdzie przez wiele stron książka mi się dłużyła by nagle pod koniec przyspieszyć, kilka niepotrzebnych wątków i postaci nic nie wnoszących.

Wahałam się długo, jednak zdecydowałam się na ocenę 6 a nie 7. Ostrzyłam sobie zęby na "Dziewczynę", polowałam na nią (bo nakład dawno wyczerpany),cieszyłam się, kupując używkę po okazyjnej cenie. No i niestety oczekiwania były duże, a efekt mnie nieco rozczarował.
Z jednej strony bardzo doceniam i podoba mi się sama wizja Tajlandii przyszłości i w ogóle świata pozbawionego ropy naftowej, zniszczonego plagami, pozbawionego żywności, walczącego o dżule i kalorie - to jest świetne. Ale na tym tle historie kolejnych bohaterów wypadają jakoś tak blado. Trudno ich polubić, a trzeba lubić bohaterów choć trochę, by chętnie śledzić ich losy. Niechętnie śledziłam fragmenty poświęcone Hock Sengowi, wątek postaci, którą nawet polubiłam, zakończył się przedwcześnie i jakoś tak ogólnie czytało mi się dość opornie, niemiodnie. Najciekawsza w tym wszystkim wydała mi się tytułowa nakręcana dziewczyna, Emiko, nagięcie jej natury do granic, w ogóle motyw "nowego człowieka" zmodyfikowanego genetycznie i jego miejsca w świecie, ale co poradzić, gdy to akurat zostało potraktowane dość po macoszemu.
Podsumowując - dla fanów SF, dystopii, katastrof ekologicznych i historii z grubsza politycznych, "Nakręcana dziewczyna" będzie jak znalazł. Jeśli ktoś poszukuje opowieści bardziej wartkiej i wciągającej, z żywymi bohaterami i relacjami między nimi, powinien poszukać gdzie indziej.

Wahałam się długo, jednak zdecydowałam się na ocenę 6 a nie 7. Ostrzyłam sobie zęby na "Dziewczynę", polowałam na nią (bo nakład dawno wyczerpany),cieszyłam się, kupując używkę po okazyjnej cenie. No i niestety oczekiwania były duże, a efekt mnie nieco rozczarował.
Z jednej strony bardzo doceniam i podoba mi się sama wizja Tajlandii przyszłości i w ogóle świata...

To chyba był trzeci, czy czwarty raz, gdy próbowałem wejść do świata stworzonego przez Paolo Bacigalupi w Nakręcanej dziewczynie. Zwykle odrzucałem po kilku stronach, tym razem dotarłem do sześćdziesiątej ósmej (z ponad pięciuset). Dalej nie mam ochoty. Łamię nawet swoją zasadę, by dać szansę do setki.

Od pierwszych stron nie pasuje mi język, z wprowadzanymi pojęciami, które sprawiają, że czuję się nieco zagubiony. Bo chcę zrozumieć, co właśnie się dzieje. Zbyt wiele szczegółów, tak bardzo odróżniających tę powieść od prozy Dicka, który również buduje nowe światy, również wprowadza elementy rzeczywistości, ale tam wszystko jest naturalne, na swoim miejscu. Tu muszę przedzierać się przez kolejne strony, żeby dopiero mieć jakąś jasność.
[...]
całość:
https://www.speculatio.pl/nakrecana-dziewczyna/

To chyba był trzeci, czy czwarty raz, gdy próbowałem wejść do świata stworzonego przez Paolo Bacigalupi w Nakręcanej dziewczynie. Zwykle odrzucałem po kilku stronach, tym razem dotarłem do sześćdziesiątej ósmej (z ponad pięciuset). Dalej nie mam ochoty. Łamię nawet swoją zasadę, by dać szansę do setki.

Od pierwszych stron nie pasuje mi język, z wprowadzanymi pojęciami,...

"Nakręcana dziewczyna" to specyficzna powieść. Czyta się ją z nieco mieszanymi uczuciami. Z pewnością na plus należy zaliczyć to, że jest ona napisana ładnym, potoczystym językiem (choć tu być może trzeba upatrywać zasługi tłumacza),w związku z czym można ją traktować jako chwilę wytchnienia od niedorobionych, zarobaczywionych koślawą interpunkcją i gramatyką kluchów, tłumnie gnieżdżących się na księgarnianych półkach. Porządna strona literacka mocno ułatwia wejście w wykreowany przez Bacigalupiego świat - bogaty, wielopoziomowy, daleki od machniętej byle jak, fasadowej wydmuszki. Zadowolenie budzą też postaci, posiadające przyzwoicie pogłębiony charakter, jak również wielopoziomowe, interesująco skomplikowane interakcje między nimi.

Niestety, książka cierpi na nadmiar wątków. Niektóre z nich przez długi czas wyglądają na niezwiązaną z główną treścią doczepkę, przez co czyta się je z nieprzesadnym entuzjazmem, niemal w pocie czoła. Tak jest choćby z postacią Jaideego, funkcjonariusza tzw. białych koszul. Inne wątki - jak fabryka sprężyn - są z kolei niezaprzeczalnie ciekawe, ale jednocześnie zbyt mocno rozbudowane i rozgałęzione. Przesadne nabijanie objętości denerwuje tym bardziej, że z kolei sama Tajlandia i jej mieszkańcy wypadają raczej stereotypowo. Dostajemy na tacy wycinek rzeczywistości, na podstawie którego trudno tak do końca wyobrazić sobie resztę kraju, nie mówiąc już o innych państwach. Nie wiadomo też tak do końca, co konkretnie doprowadziło do takiego, a nie innego, stanu światowej gospodarki. I jak w ogóle wszystko teraz funkcjonuje.

Powyższe mankamenty nie wpływają jednak na ogólny pozytywny odbiór książki. Na swego rodzaju sytość intelektualną, jaką niesie za sobą obcowanie z kreacją Bacigalupiego. Bo autorowi udało się zawrzeć w "Nakręcanej dziewczynie" komplet najświeższych trendów katastroficznych, sprytnie splątanych w jeden węzeł. Mamy tu więc globalne ocieplenie skutkujące poniesionym poziomem oceanów; wyczerpanie się ropy naftowej i związany z nim krach motoryzacji i lotnictwa, a co za tym idzie - śmierć globalnej wioski; nierozważne eksperymenty genetyczne, które z jednej strony dały wirusy rozpętujące mordercze pandemie i likwidujące ostatnie gatunki zwierząt i roślin, a z drugiej plagę praktycznie niewidzialnych, żarłocznych kotów; w końcu zaś - odżycie nacjonalizmów, wiodących do pogromów mniejszości etnicznych i ogólnie wojen. Na tym zaś pasą się rozrośnięte do gargantuicznych rozmiarów tzw. koncerny kaloryczne, będące wynaturzoną wersją Monsanto.

Właśnie za tę kompilację najświeższych trendów, podanych w postaci jeżącej włos na głowie, podnoszę końcową ocenę książki o jedno oczko.

"Nakręcana dziewczyna" to specyficzna powieść. Czyta się ją z nieco mieszanymi uczuciami. Z pewnością na plus należy zaliczyć to, że jest ona napisana ładnym, potoczystym językiem (choć tu być może trzeba upatrywać zasługi tłumacza),w związku z czym można ją traktować jako chwilę wytchnienia od niedorobionych, zarobaczywionych koślawą interpunkcją i gramatyką kluchów,...